Υψηλή αρτηριακή πίεση: αιτίες, συμπτώματα και θεραπεία

Η υψηλή αρτηριακή πίεση ή υπέρταση αναφέρεται στη δύναμη που ασκεί το αίμα στα τοιχώματα των αρτηριών καθώς ρέει μέσα από αυτές. Όταν ένα άτομο έχει υψηλή αρτηριακή πίεση, τα τοιχώματα των αρτηριών υπόκεινται σε υπερβολική πίεση.

Μέτρηση αρτηριακής πίεσης

Οι μύες της καρδιάς αντλούν αίμα συνεχώς κάθε δευτερόλεπτο. Αίμα με χαμηλά επίπεδα οξυγόνου ρέει στους πνεύμονες, όπου αναπληρώνονται τα αποθέματα οξυγόνου. Η καρδιά αντλεί αίμα πλούσιο σε οξυγόνο σε όλο το σώμα για να το παραδώσει στους μύες και στα κύτταρα των οργάνων. Η άντληση αίματος δημιουργεί πίεση – αρτηριακή πίεση.

Όταν μετράμε την αρτηριακή πίεση, μετράμε δύο τύπους πίεσης:

• Συστολική πίεση- Αρτηριακή πίεση όταν η καρδιά συστέλλεται, δηλαδή τη στιγμή της μέγιστης δύναμης συμπίεσης.
• Διαστολική πίεση– Αρτηριακή πίεση μεταξύ των καρδιακών παλμών όταν ο καρδιακός μυς είναι χαλαρός.

Οι πρώτοι αριθμοί δείχνουν τη συστολική πίεση, οι επόμενοι χαμηλότεροι αριθμοί δείχνουν τη διαστολική πίεση. Συντομογραφία «mm Hg. Art. "σημαίνει "χιλιοστό στήλης υδραργύρου".

Τι είναι η υψηλή αρτηριακή πίεση;

Πίεση πάνω από 140/90 mm Hg θεωρείται υψηλή αρτηριακή πίεση ή υπέρταση. Η αρτηριακή πίεση χωρίζεται σε πέντε κατηγορίες:

1. Υπόταση– χαμηλή αρτηριακή πίεση, με συστολική πίεση μικρότερη από 90 mm Hg, διαστολική πίεση μικρότερη από 60 mm Hg.
2. Φυσιολογική αρτηριακή πίεση. Συστολική πίεση 90-119 mm Hg και διαστολική 60-79 mm Hg.
3. Προυπέρταση. Συστολική πίεση 120-139 mm Hg Άρθ. και διαστολική 80-89 mm Hg.
4. Στάδιο 1 υψηλή αρτηριακή πίεση.Η συστολική πίεση είναι 140-159 mm Hg και η διαστολική πίεση είναι 90-99 mm Hg.
5. Υψηλή αρτηριακή πίεση 2 βαθμοί.Η συστολική πίεση είναι πάνω από 160 mmHg. και διαστολική άνω των 100 mm Hg.

Συμπτώματα υψηλής αρτηριακής πίεσης

Τα περισσότερα άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση δεν εμφανίζουν συμπτώματα έως ότου η αρτηριακή τους πίεση φτάσει τα 180/110 mmHg. Τέχνη. Τα τυπικά συμπτώματα της υψηλής αρτηριακής πίεσης περιλαμβάνουν:

• Πονοκέφαλος που μπορεί να διαρκέσει αρκετές ημέρες.
• Ναυτία – ένα αίσθημα ενόχλησης στην κοιλιά με την επιθυμία για εμετό.
• Ο έμετος είναι σπάνιος.
• Ζάλη.
• Θολή ή διπλή όραση (διπλωπία).
• Αιμορραγίες από τη μύτη.
• Δυσάρεστες αισθήσεις στην περιοχή της καρδιάς ή πολύ δυνατός καρδιακός παλμός.
• Δύσπνοια, ασφυξία.

Όποιος αντιμετωπίζει αυτά τα συμπτώματα θα πρέπει να αναζητήσει αμέσως ιατρική βοήθεια.

Τα παιδιά με υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να εμφανίσουν τα ακόλουθα σημεία και συμπτώματα:

• Πονοκέφαλο;
• Κούραση;
• Θολή όραση;
• Η παράλυση Bell είναι η αδυναμία ελέγχου των μυών στη μία πλευρά του προσώπου.

Τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με υψηλή αρτηριακή πίεση πρέπει να ελέγχουν τακτικά την αρτηριακή τους πίεση. Ακόμα κι αν η αρτηριακή σας πίεση είναι φυσιολογική, θα πρέπει να την ελέγχετε τουλάχιστον κάθε πέντε χρόνια ή πιο συχνά εάν υπάρχουν υποκείμενοι παράγοντες.

Αιτίες υψηλής αρτηριακής πίεσης

Πρωτοπαθής υπέρταση – η αιτία της υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι άγνωστη.

Η δευτερογενής υπέρταση έχει μια υποκείμενη αιτία, όπως η νεφρική νόσο, ή σχετίζεται με ένα συγκεκριμένο φάρμακο που λαμβάνει ο ασθενής.

Αν και είναι δύσκολο να εντοπιστούν τα αίτια της υψηλής αρτηριακής πίεσης, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που προκαλούν την ανάπτυξη αυτής της ασθένειας. Εδώ είναι μερικές αιτίες της υψηλής αρτηριακής πίεσης:

1. Παλαιός. Όσο μεγαλύτερος είναι ένας άνθρωπος, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος να αναπτύξει υψηλή αρτηριακή πίεση.
2. Κληρονομία. Εάν έχετε στενούς συγγενείς που πάσχουν από υψηλή αρτηριακή πίεση, διατρέχετε υψηλό κίνδυνο να αναπτύξετε αυτή την ασθένεια.
3. Θερμοκρασία του αέρα. Οι τιμές της συστολικής και διαστολικής αρτηριακής πίεσης ποικίλλουν ανάλογα με την εποχή και τη θερμοκρασία του αέρα. Η αρτηριακή πίεση μειώνεται όταν ο αέρας είναι ζεστός και αυξάνεται όταν ο αέρας είναι κρύος.
4. Εθνική καταγωγή. Οι άνθρωποι από την Αφρική ή τη Νότια Ασία έχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν υψηλή αρτηριακή πίεση σε σύγκριση με άτομα Καυκάσιας ή Αμερικανικής Ινδικής καταγωγής.
5. Παχυσαρκία/υπέρβαρο.Τα υπέρβαρα άτομα έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν υψηλή αρτηριακή πίεση σε σύγκριση με άτομα κανονικού βάρους.
6. Πάτωμα. Η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι πιο συχνή στους άνδρες παρά στις γυναίκες. Ωστόσο, από την ηλικία των 60 ετών και μετά, άνδρες και γυναίκες έχουν τον ίδιο κίνδυνο. Οι γυναίκες ηλικίας 18 έως 59 ετών είναι πιο πιθανό να έχουν σημεία και συμπτώματα της νόσου.
7. Φυσική αδράνεια. Η έλλειψη άσκησης και η καθιστική ζωή αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης.
8. Καπνός. Το κάπνισμα προκαλεί συστολή των αιμοφόρων αγγείων, γεγονός που οδηγεί σε αυξημένη αρτηριακή πίεση. Το κάπνισμα μειώνει επίσης τα επίπεδα οξυγόνου στο αίμα. Επομένως, η καρδιά αρχίζει να λειτουργεί πιο γρήγορα, με αποτέλεσμα την αύξηση της αρτηριακής πίεσης.
9. Κατανάλωση αλκοόλ. Τα άτομα που πίνουν τακτικά έχουν υψηλή συστολική αρτηριακή πίεση.
10. Υψηλή κατανάλωση αλατιού. Όσοι τρώνε λίγο αλάτι έχουν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση.
11. Δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά.Οι διατροφολόγοι τονίζουν ότι το πρόβλημα δεν είναι πόσο λίπος καταναλώνεται, αλλά τι είδους λίπος καταναλώνεται. Τα φυτικά λίπη όπως το αβοκάντο, οι ξηροί καρποί, το ελαιόλαδο κ. λπ. και τα ωμέγα λιπαρά οξέα είναι υγιεινά, ενώ τα κορεσμένα λιπαρά ζωικής προέλευσης και τα τρανς λιπαρά είναι επιβλαβή.
12. Ψυχολογικό στρες. Το άγχος μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην αρτηριακή πίεση.
13. Διαβήτης. Τα άτομα με διαβήτη διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να αναπτύξουν υψηλή αρτηριακή πίεση. Σε άτομα με διαβήτη, η υπεργλυκαιμία (υψηλό σάκχαρο στο αίμα) είναι ένας παράγοντας κινδύνου για υψηλή αρτηριακή πίεση.
14. ψωρίαση. Σχετίζεται με υψηλό κίνδυνο εμφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης και διαβήτη. Η ψωρίαση είναι μια διαταραχή του ανοσοποιητικού που προκαλεί το σχηματισμό κόκκινων, φολιδωτών μπαλωμάτων στο δέρμα.
15. εγκυμοσύνη. Οι έγκυες γυναίκες έχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν υψηλή αρτηριακή πίεση. Αυτό είναι ένα κοινό ιατρικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι περισσότερες χώρες χωρίζουν την υψηλή αρτηριακή πίεση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε τέσσερις κατηγορίες:
    • Χρόνια υπέρταση;
    • προεκλαμψία-εκλαμψία;
    • Χρόνια αρτηριακή υπέρταση;
    • Υπέρταση κύησης.

Διάγνωση υψηλής αρτηριακής πίεσης

Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν ένα πιεσόμετρο (πιεσόμετρο) για τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης. Αυτή η συσκευή αποτελείται από μια φουσκωτή μανσέτα που εφαρμόζει στο άνω μέρος του βραχίονα. Καθώς η περιχειρίδα φουσκώνει, περιορίζει τη ροή του αίματος. Το τονόμετρο μπορεί να είναι υδραργύρου ή μηχανικό.

Η νοσοκόμα ή ο γιατρός χρησιμοποιεί ένα στηθοσκόπιο για να ακούσει τον παλμό στη βραχιόνιο αρτηρία στον αγκώνα και απελευθερώνει αργά την περιχειρίδα πίεσης. Όταν πέφτει η πίεση στην περιχειρίδα, ακούγεται ένας θόρυβος. Η πίεση στη θέση όπου εμφανίζεται ο ήχος καταγράφεται ως συστολική αρτηριακή πίεση. Όταν το φύσημα εξαφανίζεται, η διαστολική αρτηριακή πίεση καταγράφεται σε αυτό το σημείο.

Χάρη στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, οι άνθρωποι μπορούν πλέον να παρακολουθούν την αρτηριακή τους πίεση στο σπίτι.

Η αρτηριακή πίεση από μόνη της δεν αρκεί για τη διάγνωση ενός ασθενούς με υψηλή αρτηριακή πίεση. Η αρτηριακή πίεση μπορεί να αλλάξει κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η επίσκεψη σε γιατρό, το άγχος ή το φαγητό μπορεί να επηρεάσει προσωρινά τις μετρήσεις της αρτηριακής σας πίεσης, επομένως μπορεί να χρειαστούν τρεις ξεχωριστές μετρήσεις σε μια εβδομάδα.

Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να ζητήσει πρόσθετες εξετάσεις για να βοηθήσει στη διάγνωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης:

• Ανάλυση ούρων και αίματος– Οι κύριες αιτίες της υψηλής αρτηριακής πίεσης μπορεί να επηρεαστούν από τη χοληστερόλη, τα υψηλά επίπεδα καλίου, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, τις λοιμώξεις, τις νεφρικές παθήσεις κ. λπ. Η πρωτεΐνη ή το αίμα στα ούρα μπορεί να υποδηλώνουν νεφρική νόσο. Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορεί να υποδηλώνουν διαβήτη.
• Τεστ άγχους– χρησιμοποιείται πιο συχνά σε ασθενείς με οριακή υπέρταση. Αυτό περιλαμβάνει ένα ποδήλατο γυμναστικής ή έναν σταθερό διάδρομο. Το stress test αξιολογεί πώς το καρδιαγγειακό σύστημα ανταποκρίνεται στην αυξημένη σωματική δραστηριότητα. Ο γιατρός παρακολουθεί την ηλεκτρική δραστηριότητα της καρδιάς καθώς και την αρτηριακή πίεση του ασθενούς κατά τη διάρκεια της άσκησης. Ένα τεστ άγχους μερικές φορές αποκαλύπτει προβλήματα που δεν είναι εμφανή όταν ξεκουράζεστε.
• ΗΚΓ(Ηλεκτροκαρδιογράφημα) είναι μια δοκιμή της ηλεκτρικής δραστηριότητας της καρδιάς. Το ΗΚΓ χρησιμοποιείται σε ασθενείς με υψηλό κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση και η υψηλή χοληστερόλη. Ένα ΗΚΓ μπορεί να δείξει αλλαγές που υποδεικνύουν στεφανιαία νόσο ή πάχυνση του καρδιακού τοιχώματος.
• Παρακολούθηση Holter– Ο ασθενής φοράει φορητή συσκευή ΗΚΓ για 24 ώρες.
• Ηχοκαρδιογραφίαείναι μια μέθοδος που χρησιμοποιεί υπερηχητικά κύματα και δείχνει το έργο της καρδιάς. Ο γιατρός μπορεί να παρατηρήσει πάχυνση του τοιχώματος της καρδιάς, ελαττωματικές καρδιακές βαλβίδες, θρόμβους αίματος και περίσσεια υγρού γύρω από την καρδιά.

Θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης

Ο γιατρός μπορεί να προτείνει μερικά από αυτάΑλλαγές τρόπου ζωήςεάν η αρτηριακή πίεση του ασθενούς είναι ελαφρώς αυξημένη και ο κίνδυνος καρδιαγγειακής νόσου είναι χαμηλός.

Εάν η αρτηριακή πίεση του ασθενούς είναι μέτρια υψηλή και οι γιατροί πιστεύουν ότι ο κίνδυνος εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου είναι μεγαλύτερος από 20%, ο ασθενής θα λάβει θεραπεία και συμβουλές για αλλαγές στον τρόπο ζωής.

Εάν η αρτηριακή πίεση είναι πάνω από 180/110 mm Hg, ο γιατρός θα παραπέμψει τον ασθενή σε ειδικό (καρδιολόγο).

Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης, αλλά θα πρέπει πάντα να μιλάτε με το γιατρό σας πριν κάνετε δραστικές αλλαγές μόνοι σας.

1. Τακτικό πρόγραμμα προπόνησηςμπορεί να βοηθήσει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Η άσκηση για 30 έως 60 λεπτά πέντε ημέρες την εβδομάδα μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση κατά 4 έως 9 mmHg. Τέχνη. Όταν ξεκινάτε ένα πρόγραμμα άσκησης, θα νιώσετε βελτίωση μέσα σε δύο έως τρεις εβδομάδες. Ωστόσο, οι ασκήσεις θα πρέπει να γίνονται λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες και την κατάσταση της υγείας του ασθενούς. Το μυστικό της επιτυχίας είναι η κανονικότητα.
2. Μειώστε την κατανάλωση αλκοόλ.Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι το αλκοόλ μειώνει την αρτηριακή πίεση, ενώ άλλες αναφέρουν το αντίθετο. Σε μικρές ποσότητες, τα αλκοολούχα ποτά μπορούν να μειώσουν την αρτηριακή πίεση. Ωστόσο, εάν πίνετε πολύ και συνεχώς, η αρτηριακή σας πίεση μπορεί να αυξηθεί.
3. Υγιεινή διατροφή.Θα πρέπει να τρώτε περισσότερα φρούτα και λαχανικά, υψηλής ποιότητας μη επεξεργασμένους υδατάνθρακες, φυτικά έλαια και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Αποφύγετε τα επεξεργασμένα κρέατα (λουκάνικα, λουκάνικα).
4. Μειώστε την πρόσληψη αλατιού (νάτριο).Ακόμη και μια μέτρια μείωση της πρόσληψης νατρίου μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση κατά 2 έως 8 mmHg.
5. Χάνω βάρος.Η μέτρια απώλεια βάρους μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Η επίτευξη του ιδανικού βάρους απαιτεί άσκηση, υγιεινή διατροφή και αρκετό ύπνο.
6. Μειώστε την κατανάλωση καφεΐνης.Υπάρχουν πολλές μελέτες που δείχνουν ότι η καφεΐνη επηρεάζει την αρτηριακή πίεση. Η συνήθης κατανάλωση καφέ δεν συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο υπέρτασης στις γυναίκες, αν και βρέθηκε συσχέτιση με την κατανάλωση ενεργειακών ποτών και κόλα. Η καφεΐνη και η ταυρίνη στα ενεργειακά ποτά είναι υπεύθυνα για την αύξηση της αρτηριακής πίεσης και του καρδιακού παλμού.
7. Μέθοδοι χαλάρωσης.Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η χαλάρωση μπορεί να βελτιώσει τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.
8. Ονειρο.Η αϋπνία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης.

Φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης

Επί του παρόντος χρησιμοποιούνται αρκετά αντιυπερτασικά φάρμακα. Μερικοί ασθενείς μπορεί να χρειαστούν συνδυασμό φαρμάκων για τον αποτελεσματικό έλεγχο της υψηλής αρτηριακής πίεσης.

Τα πιο κοινά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι:

1. αναστολείς ΜΕΑ(ένζυμο μετατροπής της αγγειοτενσίνης) εμποδίζουν τη δράση ορισμένων ορμονών όπως η αγγειοτενσίνη ΙΙ, που ρυθμίζουν την αρτηριακή πίεση. Η αγγειοτενσίνη ΙΙ προκαλεί στένωση των αρτηριών και αυξάνει τον όγκο του αίματος, οδηγώντας σε αυξημένη αρτηριακή πίεση. Αναστέλλοντας τη δράση της αγγειοτενσίνης II, οι αναστολείς ΜΕΑ συμβάλλουν στη μείωση του όγκου του αίματος και επίσης διαστέλλουν τις αρτηρίες, με αποτέλεσμα τη μείωση της αρτηριακής πίεσης.

   Άτομα με καρδιακή και νεφρική νόσο και έγκυες γυναίκες δεν πρέπει να λαμβάνουν αναστολείς ΜΕΑ. Οι ασθενείς που λαμβάνουν αναστολείς ΜΕΑ θα πρέπει να κάνουν τακτικές εξετάσεις αίματος.

   Οι αναστολείς ΜΕΑ μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες που συνήθως εξαφανίζονται μετά από μερικές ημέρες:

   • Ζάλη;
   • Κούραση;
   • Πονοκέφαλο;
   • Επίμονος ξηρός βήχας.

2. Αναστολείς διαύλων ασβεστίου.

   Οι αναστολείς διαύλων ασβεστίου (CCB), μεταξύ άλλων, μειώνουν την ποσότητα ασβεστίου στα αιμοφόρα αγγεία. Η μείωση των επιπέδων ασβεστίου χαλαρώνει τους λείους μυς των αγγείων, με αποτέλεσμα την αγγειοδιαστολή (διεύρυνση των αρτηριών). Όταν οι αρτηρίες διαστέλλονται, η αρτηριακή πίεση πέφτει.

   Οι ασθενείς με καρδιαγγειακά και ηπατικά νοσήματα δεν πρέπει να λαμβάνουν αναστολείς διαύλων ασβεστίου.

   Τα CCB μπορούν να προκαλέσουν παρενέργειες που συνήθως υποχωρούν μετά από μερικές ημέρες:

   • Ερυθρότητα του δέρματος, συνήθως στα μάγουλα και το λαιμό.
   • Πονοκέφαλο;
   • Οίδημα (πρήξιμο) – πρησμένοι αστραγάλοι, πόδια και, λιγότερο συχνά, στομάχι.
   • Ζάλη;
   • Κούραση;
   • εξάνθημα.

   Οι ασθενείς που λαμβάνουν αναστολείς διαύλων ασβεστίου θα πρέπει να αποφεύγουν την κατανάλωση γκρέιπφρουτ.

3. Θειαζιδικά διουρητικά.

   Τα θειαζιδικά διουρητικά δρουν στα νεφρά και βοηθούν τον οργανισμό να αποβάλλει νάτριο και νερό, με αποτέλεσμα τη μείωση του όγκου του αίματος και τη μείωση της αρτηριακής πίεσης.

   Τα θειαζιδικά διουρητικά μπορεί να προκαλέσουν τις ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες, μερικές από τις οποίες μπορεί να επιμείνουν:

   • Υποκαλιαιμία– χαμηλά επίπεδα καλίου στο αίμα, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία των νεφρών και της καρδιάς.
   • Περιορισμένη ανοχή γλυκόζης– αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη.
   • ανικανότητα(στυτική δυσλειτουργία) – η παρενέργεια εξαφανίζεται όταν διακόπτεται το φάρμακο.

   Οι ασθενείς που λαμβάνουν θειαζιδικά διουρητικά θα πρέπει να κάνουν τακτικές εξετάσεις αίματος και ούρων για την παρακολούθηση των επιπέδων σακχάρου και καλίου.

4. Βήτα αποκλειστές.

   Οι βήτα αποκλειστές χρησιμοποιήθηκαν κάποτε πολύ συχνά για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης, αλλά έχουν πολλές παρενέργειες και τώρα χρησιμοποιούνται συνήθως όταν άλλες θεραπείες έχουν αποτύχει. Οι β-αναστολείς επιβραδύνουν τον καρδιακό ρυθμό και επίσης μειώνουν τη δύναμη των καρδιακών μυών, με αποτέλεσμα τη μείωση της αρτηριακής πίεσης.

   Οι βήτα αποκλειστές μπορεί να έχουν τις ακόλουθες παρενέργειες:

   • Κούραση;
   • Κρύα χέρια και πόδια.
   • Αργός καρδιακός παλμός?
   • ναυτία;
   • Διάρροια;
   • Ανήσυχος ύπνος, εφιάλτες.

5. Αναστολείς ρενίνης.

   Ρενίνείναι ένα ένζυμο που παράγεται στα νεφρά. Η ρενίνη εμπλέκεται στην παραγωγή μιας ουσίας που ονομάζεται αγγειοτενσίνη Ι στο σώμα. Η αγγειοτενσίνη Ι μετατρέπεται στην ορμόνη αγγειοτενσίνη II, η οποία στενεύει τα αιμοφόρα αγγεία. Ένας αναστολέας ρενίνης εμποδίζει την παραγωγή της αγγειοτενσίνης Ι και έτσι οδηγεί σε μείωση των επιπέδων της αγγειοτενσίνης Ι και της αγγειοτενσίνης ΙΙ. Αυτό προκαλεί διαστολή των αιμοφόρων αγγείων, γεγονός που οδηγεί σε πτώση της αρτηριακής πίεσης. Επειδή πρόκειται για ένα σχετικά νέο φάρμακο, η χρήση και η δοσολογία του για ασθενείς με υψηλή αρτηριακή πίεση είναι ακόμη υπό προσδιορισμό.

   Ένας αναστολέας ρενίνης μπορεί να έχει τις ακόλουθες παρενέργειες:

   • Διάρροια;
   • Ζάλη;
   • συμπτώματα γρίπης?
   • Κούραση;
   • Βήχας.

   Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ένας αναστολέας ρενίνης δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από ασθενείς που έχουν ήδη παρουσιάσει αγγειοοίδημα (πρήξιμο του ιστού κάτω από το δέρμα).

Επιπλοκές της υψηλής αρτηριακής πίεσης

Εάν η υψηλή αρτηριακή πίεση αφεθεί χωρίς θεραπεία, τα αιμοφόρα αγγεία και τα ζωτικά όργανα μπορεί να υποστούν βλάβη από την υψηλή αρτηριακή πίεση. Η έκταση της βλάβης εξαρτάται από δύο παράγοντες: τη σοβαρότητα της υπέρτασης και τη διάρκειά της.

Πιθανές επιπλοκές της υψηλής αρτηριακής πίεσης:

• Εγκεφαλικό– Η ροή του αίματος στον εγκέφαλο διαταράσσεται όταν μια εγκεφαλική αρτηρία αποφραχθεί ή σπάσει και τα εγκεφαλικά κύτταρα πεθαίνουν.
• Εμφραγμα– Ο καρδιακός μυς πεθαίνει λόγω διαταραγμένης παροχής αίματος.
• Συγκοπή– Η καρδιά δυσκολεύεται να αντλήσει αρκετό αίμα για να καλύψει τις ανάγκες ολόκληρου του σώματος.
• Σχηματισμός θρόμβων αίματος, που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές.
• Ανεύρυσμα– «Οίδημα» των τοιχωμάτων μιας φλέβας, αρτηρίας ή καρδιάς Τα τοιχώματα εξασθενούν, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη.
• Νεφρική Νόσος– Η υψηλή αρτηριακή πίεση συχνά βλάπτει τα μικρά αιμοφόρα αγγεία των νεφρών, μειώνοντας τη λειτουργία τους και προκαλώντας νεφρική ανεπάρκεια.
• Υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια– Η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να προκαλέσει πάχυνση, στένωση ή ρήξη των αιμοφόρων αγγείων στα μάτια, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια όρασης.
• Μεταβολικό σύνδρομοείναι μια μεταβολική διαταραχή στο σώμα, που περιλαμβάνει αύξηση βάρους, χαμηλά επίπεδα HDL (καλή χοληστερόλη) στο αίμα, υψηλή αρτηριακή πίεση και υψηλά επίπεδα ινσουλίνης. Εάν ένας ασθενής πάσχει από υψηλή αρτηριακή πίεση, ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη, εγκεφαλικού και καρδιαγγειακής νόσου αυξάνεται σημαντικά.
• Γνωστική δυσλειτουργίακαι προβλήματα μνήμης.